De frikandel is onmisbaar in de wereld van Nederlandse snacks. Net als de stroopwafel, tompouce en bitterballen is het een cultureel icoon. Toch moet ook deze snack voldoen aan strikte regels omtrent voedselveiligheid. Elke frikandel of frikadel valt onder Europese en Nederlandse voedselwetgeving.
Maar wat mag er dan allemaal in een frikandel? Aan welke wettelijke eisen moet dit voldoen? En welke rol speelt de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit? Lees het allemaal in dit artikel van Juristenblog.nl!
De frikandel of frikadel?
Voordat we ingaan op de wettelijke eisen, laten we één ding alvast verklaren. Frikandel is in vrijwel alle gevallen de juiste spelling voor de langwerpige gefrituurde bruine snack waar we in Nederland zo dol op zijn. Frikadel is wel de meest oude spelling, afkomstig uit het Frans. Dit heeft echter niks te maken met de snack zoals wij hem kennen. De naam frikadel wordt vooral nog in België gebruikt en is in wezen een vorm van gehaktbal.
Voor de wettelijke standaarden heeft de benaming geen invloed, vooral omdat de naam “Frikandel” geen beschermde naam is. Dit is bijvoorbeeld wel het geval voor zuivelproducten, zoals room. Een veganistische roomkop mag dus niet zo genoemd worden, puur omdat er geen room in zit. Moorkop mag dan weer wel. De Frikandel is niet beschermd, omdat het een soortnaam geworden is, te vergelijken met aspirine, vaseline, pampers en hagelslag.
Wat zit er in een frikandel?
Laten we beginnen met een algemeen overzicht over wat er allemaal in een frikandel zit. Let wel op, per merk kan de samenstelling wat verschillen, echter de frikandel bestaat voornamelijk uit: vlees, vet, bindmiddelen en kruiden. Vaak gaat het om kippenseparatorvlees en varkensspek. Daarnaast worden paneermeel, ui, specerijen en hulpstoffen toegevoegd. Hieronder geven we het weer, samen met de standaarden die erbij horen.
Ingrediënt | Functie | Wettelijke eis |
---|---|---|
Kippenseparatorvlees | Hoofdbestanddeel | Moet apart vermeld worden op etiket Verordening 1169/2011 |
Varkensspek | Vet en smaak | Hygiëne-eisen uit Verordening 853/2004 |
Paneermeel (tarwe) | Bindmiddel | Allergenen duidelijk vermelden |
Ui en kruiden | Smaakmakers | Correcte vermelding in ingrediëntenlijst |
E-nummers (E450, E452) | Bindmiddel, emulgator | Alleen toegestaan binnen maxima Verordening 1333/2008 |
Ascorbinezuur (E300) | Antioxidant | Toegestaan additief, gebruik volgens bijlagen |
Water | Textuur, volume | Geen beperking, maar moet genoemd worden |
De wet schrijft niet exact voor welke ingrediënten verplicht zijn. Wel gelden regels voor veiligheid, hygiëne en etikettering. Zo moet separatorvlees altijd als zodanig worden benoemd op het etiket, inclusief de diersoort. Additieven zoals fosfaten en antioxidanten zijn toegestaan, maar alleen als ze op de Europese lijst staan en binnen de vastgestelde maxima blijven. Ook allergenen zoals tarwe of ei moeten duidelijk worden vermeld, zodat consumenten weten wat zij eten.
De Frikandel bevat dus verschillende ingrediënten die samen een herkenbare snack vormen. Elk van deze componenten moet voldoen aan specifieke regels, waarbij de nadruk ligt op voedselveiligheid en transparante informatie voor de consument.
Vermeldingen op de verpakking
Producenten moeten zich houden aan strenge regels voor etikettering. Op elk pak frikandellen moet een ingrediëntenlijst staan. Daarbij worden allergenen altijd vetgedrukt of op een andere manier duidelijk weergegeven. Ook de voedingswaarde per 100 gram is verplicht, inclusief energie, vet, koolhydraten, eiwitten, vezels en zout.
Een belangrijk punt is de vermelding van separatorvlees. Fabrikanten mogen dit gebruiken, maar ze moeten dit altijd duidelijk vermelden. Bijvoorbeeld door te schrijven “kippenseparatorvlees” of “separatorvlees van kip”. Dit voorkomt misleiding en geeft de consument de kans om een bewuste keuze te maken. De etikettering van een Frikandel of frikadel is daarom een essentieel onderdeel van de regelgeving.
Kippenseparatorvlees is vlees dat met machines van de botten van kippen wordt gescheiden. Nadat kippen zijn uitgebeend, blijft er vaak nog restvlees aan het karkas zitten. Met speciale hogedruktechnieken wordt dit vlees van de botten geperst. Het resultaat is een fijngeperste, pasta-achtige substantie. Deze substantie verschilt in structuur van gewoon spiervlees, maar mag volgens Europese regels wél als ingrediënt worden gebruikt in samengestelde producten zoals frikandellen en kipnuggets.
De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit houdt toezicht op de productie en toepassing van separatorvlees. Daarbij controleren inspecteurs of bedrijven het juiste productieproces gebruiken en of de etikettering klopt. Volgens de NVWA geldt dat separatorvlees niet mag worden verkocht alsof het gewoon vlees is, omdat dit misleidend zou zijn voor de consument.
Bereiden van de frikandel
De meesten zullen hier niet over nadenken, maar ook een frikandel moet volgens voedselveiligheidseisen bereid worden. Dit geldt tenminste voor in de horeca en retail, wanneer deze bereid worden om direct te eten. Wanneer er thuis een frikandel gebakken wordt is dit naar eigen verantwoordelijkheid. Zorg er echter voor dat de frikandel altijd goed verwarmd is naar minstens een kerntemperatuur van 74 graden. Om deze goed te bakken dient het vet of de airfryer 180 graden te zijn.
Populaire combinaties
De bekendste variant is de frikandel speciaal, met curry, mayonaise en uitjes. Dit is de standaard keuze in veel snackbars. Daarnaast is de snack populair in huiselijke keukens. Steeds meer mensen bereiden een frikandel in de oven, de frikadel pan of de frikandel airfryer. Op verpakkingen staat daarom vaak ook de aanduiding frikandel in airfryer als bereidingsoptie.
De bereidingswijze verandert niets aan de wettelijke eisen. Of je de Frikandel bakt, frituurt of bereidt in een airfryer, de regelgeving richt zich altijd op de productie, de hygiëne en de etikettering. De consument kan kiezen hoe hij de snack eet, maar de producent moet zorgen dat deze in alle gevallen veilig is.
De rol van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit
De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) is de toezichthouder op voedselveiligheid in Nederland. Zij ziet toe op de veiligheid van de Frikandel en andere voedingsmiddelen die dagelijks worden gegeten. Dit betekent dat de NVWA controleert of producenten voldoen aan de Europese en Nederlandse regelgeving. Elk bedrijf in de voedselketen kan te maken krijgen met een inspectie, van de slachterij tot de supermarkt.
De NVWA werkt niet op eigen gezag, maar op basis van wettelijke bevoegdheden. Die bevoegdheden komen uit de Warenwet en de Europese verordeningen, zoals de Algemene Levensmiddelenverordening (178/2002) en de Controleverordening (2017/625). Deze wetten bepalen dat de overheid actief toezicht moet houden op de naleving van voedselveiligheidsregels.
Bevoegdheden van de NVWA
De NVWA beschikt over verschillende instrumenten om de voedselveiligheid van een Frikandel te waarborgen. Inspecteurs hebben het recht om bedrijven binnen te gaan, monsters te nemen en producten te laten onderzoeken in laboratoria. Wanneer blijkt dat een product niet veilig is, kan de NVWA maatregelen opleggen, waaronder terugroepacties, productiestop en zelf boetes. Hieronder wordt een overzicht van de bevoegdheden van de NVWA weergegeven:
Bevoegdheid | Omschrijving | Juridische basis |
---|---|---|
Inspecties uitvoeren | Bedrijven bezoeken, productie controleren, hygiëne checken | Warenwet, Verordening (EU) 2017/625 |
Monsters nemen | Producten meenemen voor laboratoriumonderzoek | Warenwet, Verordening (EU) 2017/625 |
Bestuurlijke boetes opleggen | Financiële sancties bij overtredingen | Warenwet, Algemene wet bestuursrecht |
Product terugroepen | Verplichten dat onveilige producten van de markt verdwijnen | Warenwet, Verordening (EG) 178/2002 |
Bedrijven stilleggen | Tijdelijk stoppen van productie bij ernstige overtredingen | Warenwet, Verordening (EU) 2017/625 |
Voorlichting geven | Uitleg en handreikingen voor bedrijven en consumenten | Beleidsopdracht Ministerie van VWS en LNV |
Toezicht houden in de praktijk
De NVWA controleert de hele keten van de Frikandel, ook wel “ketenanalyse“ genoemd. Dit begint bij de slachterij en eindigt in de supermarkt of snackbar. Tijdens controles wordt gekeken naar hygiëne, ingrediënten, opslag en etikettering (wat er op het label van het eindproduct staat). Het dient voor bedrijven altijd aantoonbaar te zijn waar hun grondstoffen vandaan komen. Deze “traceerbaarheid” van producten is dus verplicht.
Bijvoorbeeld; als een producent kippenseparatorvlees gebruikt, moet hij precies weten van welk bedrijf dit afkomstig is. Dit voorkomt dat onveilige grondstoffen ongemerkt in de keten terechtkomen. Wordt er toch een probleem ontdekt, dan kan de NVWA een terugroepactie starten.
Handhaven indien nodig
Wanneer een producent de regels niet naleeft, kan de NVWA ingrijpen. Regelmatig start ze met een waarschuwing, maar boetes komen minstens zo vaak voor. Bij ernstige overtredingen kan de NVWA een fabriek zelfs tijdelijk sluiten of een product van de markt halen.
- maar liefst 36.729 inspecties op voedselveiligheid (33.657 in 2023).
- Dit waren 19.935 unieke bedrijven.
- Waarna er bij 8.064 bedrijven maatregelen werden opgelegd.
Dit betekent dat maar liefst bij 40% van de inspecties er een vorm van sanctie wordt opgelegd. De sancties richten zich op herstel van veiligheid en voorkomen van herhaling. Dit is belangrijk voor producten zoals de frikandel. Ze worden vaak in groten getale geproduceerd en snel geconsumeerd. Dit vereist voortdurende naleving van alle voorschriften.
De frikandel: wat mag er nu allemaal in?
De Frikandel is geen beschermd product en valt dus volledig onder de algemene Europese levensmiddelenwetgeving (zie ook de eerste tabel). De belangrijkste regels staan in de Algemene Levensmiddelenverordening (178/2002). Deze wet vormt de basis voor alle voedselveiligheid in de Europese Unie. Kernbegrippen zoals traceerbaarheid, risicobeoordeling en het voorzorgsbeginsel zijn hier vastgelegd.
Daarnaast geldt de Hygiëneverordening (852/2004). Elke producent moet een HACCP-plan hebben dat de risico’s in de productie opspoort en beheerst. Voor vleesproducten, zoals de Frikandel, gelden bovendien de aanvullende eisen van Verordening 853/2004. Deze verordening schrijft regels voor over vleesbereidingen, separatorvlees en de erkenning van productielocaties.
Additieven en smaakstoffen in de frikandel
Een Frikandel bevat vaak additieven zoals fosfaten, antioxidanten en emulgatoren. Deze stoffen zorgen voor de juiste structuur en houden de kleur en smaak stabiel, zodat iedereen altijd dezelfde smaaksensatie ervaart. De regels staan in Verordening 1333/2008 over levensmiddelenadditieven.
Alleen additieven die zijn opgenomen in de Europese lijst mogen worden gebruikt. Daarbij gelden maximale hoeveelheden. Een producent mag dus niet onbeperkt fosfaten toevoegen, maar moet zich houden aan de toegestane limieten. Volgens Verordening 1169/2011 moet elk additief worden vermeld in de ingrediëntenlijst. Daarbij wordt de functie genoemd, zoals “emulgator” of “antioxidant”, gevolgd door de naam of het E-nummer. Zo kan de consument zien welke hulpstoffen aanwezig zijn en waarvoor ze dienen.
De frikandel: de snack van Nederland
De frikandel is misschien wel de meest herkenbare snack van Nederland. Iedereen kent het en velen hebben het gegeten, aan het product zelf is het echter lastig te zien wat erin zit. We hopen met dit artikel meer inzicht te hebben gegeven in waar een frikandel nu eigenlijk uit bestaat. Eisen voor voedselproductie zijn in Europa en Nederland streng. Toezicht vind voortdurend plaats, zodat jij als consument veilig kunt genieten van de goudbruine langwerpige snack.
Wist je dat ieder onderwerp wel een juridisch randje heeft? Op Juristenblog.nl vind je daarom artikelen over verscheidene (juridische) onderwerpen. Lees bijvoorbeeld ook eens ons artikel over de zaak Frits van Eerd of over de strenge voorwaarden van de Commando Opleiding.
Geschreven door
Cedrick Verleg, LL.B.
Jurist bij XY Legal Solutions
De frikandel is onmisbaar in de wereld van Nederlandse snacks. Net als de stroopwafel, tompouce en bitterballen is het een cultureel icoon. Toch moet ook deze snack voldoen aan strikte regels omtrent voedselveiligheid. Elke frikandel of frikadel valt onder Europese en Nederlandse voedselwetgeving.
Maar wat mag er dan allemaal in een frikandel? Aan welke wettelijke eisen moet dit voldoen? En welke rol speelt de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit? Lees het allemaal in dit artikel van Juristenblog.nl!
De frikandel of frikadel?
Voordat we ingaan op de wettelijke eisen, laten we één ding alvast verklaren. Frikandel is in vrijwel alle gevallen de juiste spelling voor de langwerpige gefrituurde bruine snack waar we in Nederland zo dol op zijn. Frikadel is wel de meest oude spelling, afkomstig uit het Frans. Dit heeft echter niks te maken met de snack zoals wij hem kennen. De naam frikadel wordt vooral nog in België gebruikt en is in wezen een vorm van gehaktbal.
Voor de wettelijke standaarden heeft de benaming geen invloed, vooral omdat de naam “Frikandel” geen beschermde naam is. Dit is bijvoorbeeld wel het geval voor zuivelproducten, zoals room. Een veganistische roomkop mag dus niet zo genoemd worden, puur omdat er geen room in zit. Moorkop mag dan weer wel. De Frikandel is niet beschermd, omdat het een soortnaam geworden is, te vergelijken met aspirine, vaseline, pampers en hagelslag.
Wat zit er in een frikandel?
Laten we beginnen met een algemeen overzicht over wat er allemaal in een frikandel zit. Let wel op, per merk kan de samenstelling wat verschillen, echter de frikandel bestaat voornamelijk uit: vlees, vet, bindmiddelen en kruiden. Vaak gaat het om kippenseparatorvlees en varkensspek. Daarnaast worden paneermeel, ui, specerijen en hulpstoffen toegevoegd. Hieronder geven we het weer, samen met de standaarden die erbij horen.
Ingrediënt | Functie | Wettelijke eis |
---|---|---|
Kippenseparatorvlees | Hoofdbestanddeel | Moet apart vermeld worden op etiket Verordening 1169/2011 |
Varkensspek | Vet en smaak | Hygiëne-eisen uit Verordening 853/2004 |
Paneermeel (tarwe) | Bindmiddel | Allergenen duidelijk vermelden |
Ui en kruiden | Smaakmakers | Correcte vermelding in ingrediëntenlijst |
E-nummers (E450, E452) | Bindmiddel, emulgator | Alleen toegestaan binnen maxima Verordening 1333/2008 |
Ascorbinezuur (E300) | Antioxidant | Toegestaan additief, gebruik volgens bijlagen |
Water | Textuur, volume | Geen beperking, maar moet genoemd worden |
De wet schrijft niet exact voor welke ingrediënten verplicht zijn. Wel gelden regels voor veiligheid, hygiëne en etikettering. Zo moet separatorvlees altijd als zodanig worden benoemd op het etiket, inclusief de diersoort. Additieven zoals fosfaten en antioxidanten zijn toegestaan, maar alleen als ze op de Europese lijst staan en binnen de vastgestelde maxima blijven. Ook allergenen zoals tarwe of ei moeten duidelijk worden vermeld, zodat consumenten weten wat zij eten.
De Frikandel bevat dus verschillende ingrediënten die samen een herkenbare snack vormen. Elk van deze componenten moet voldoen aan specifieke regels, waarbij de nadruk ligt op voedselveiligheid en transparante informatie voor de consument.
Vermeldingen op de verpakking
Producenten moeten zich houden aan strenge regels voor etikettering. Op elk pak frikandellen moet een ingrediëntenlijst staan. Daarbij worden allergenen altijd vetgedrukt of op een andere manier duidelijk weergegeven. Ook de voedingswaarde per 100 gram is verplicht, inclusief energie, vet, koolhydraten, eiwitten, vezels en zout.
Een belangrijk punt is de vermelding van separatorvlees. Fabrikanten mogen dit gebruiken, maar ze moeten dit altijd duidelijk vermelden. Bijvoorbeeld door te schrijven “kippenseparatorvlees” of “separatorvlees van kip”. Dit voorkomt misleiding en geeft de consument de kans om een bewuste keuze te maken. De etikettering van een Frikandel of frikadel is daarom een essentieel onderdeel van de regelgeving.
Kippenseparatorvlees is vlees dat met machines van de botten van kippen wordt gescheiden. Nadat kippen zijn uitgebeend, blijft er vaak nog restvlees aan het karkas zitten. Met speciale hogedruktechnieken wordt dit vlees van de botten geperst. Het resultaat is een fijngeperste, pasta-achtige substantie. Deze substantie verschilt in structuur van gewoon spiervlees, maar mag volgens Europese regels wél als ingrediënt worden gebruikt in samengestelde producten zoals frikandellen en kipnuggets.
De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit houdt toezicht op de productie en toepassing van separatorvlees. Daarbij controleren inspecteurs of bedrijven het juiste productieproces gebruiken en of de etikettering klopt. Volgens de NVWA geldt dat separatorvlees niet mag worden verkocht alsof het gewoon vlees is, omdat dit misleidend zou zijn voor de consument.
Bereiden van de frikandel
De meesten zullen hier niet over nadenken, maar ook een frikandel moet volgens voedselveiligheidseisen bereid worden. Dit geldt tenminste voor in de horeca en retail, wanneer deze bereid worden om direct te eten. Wanneer er thuis een frikandel gebakken wordt is dit naar eigen verantwoordelijkheid. Zorg er echter voor dat de frikandel altijd goed verwarmd is naar minstens een kerntemperatuur van 74 graden. Om deze goed te bakken dient het vet of de airfryer 180 graden te zijn.
Populaire combinaties
De bekendste variant is de frikandel speciaal, met curry, mayonaise en uitjes. Dit is de standaard keuze in veel snackbars. Daarnaast is de snack populair in huiselijke keukens. Steeds meer mensen bereiden een frikandel in de oven, de frikadel pan of de frikandel airfryer. Op verpakkingen staat daarom vaak ook de aanduiding frikandel in airfryer als bereidingsoptie.
De bereidingswijze verandert niets aan de wettelijke eisen. Of je de Frikandel bakt, frituurt of bereidt in een airfryer, de regelgeving richt zich altijd op de productie, de hygiëne en de etikettering. De consument kan kiezen hoe hij de snack eet, maar de producent moet zorgen dat deze in alle gevallen veilig is.
De rol van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit
De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) is de toezichthouder op voedselveiligheid in Nederland. Zij ziet toe op de veiligheid van de Frikandel en andere voedingsmiddelen die dagelijks worden gegeten. Dit betekent dat de NVWA controleert of producenten voldoen aan de Europese en Nederlandse regelgeving. Elk bedrijf in de voedselketen kan te maken krijgen met een inspectie, van de slachterij tot de supermarkt.
De NVWA werkt niet op eigen gezag, maar op basis van wettelijke bevoegdheden. Die bevoegdheden komen uit de Warenwet en de Europese verordeningen, zoals de Algemene Levensmiddelenverordening (178/2002) en de Controleverordening (2017/625). Deze wetten bepalen dat de overheid actief toezicht moet houden op de naleving van voedselveiligheidsregels.
Bevoegdheden van de NVWA
De NVWA beschikt over verschillende instrumenten om de voedselveiligheid van een Frikandel te waarborgen. Inspecteurs hebben het recht om bedrijven binnen te gaan, monsters te nemen en producten te laten onderzoeken in laboratoria. Wanneer blijkt dat een product niet veilig is, kan de NVWA maatregelen opleggen, waaronder terugroepacties, productiestop en zelf boetes. Hieronder wordt een overzicht van de bevoegdheden van de NVWA weergegeven:
Bevoegdheid | Omschrijving | Juridische basis |
---|---|---|
Inspecties uitvoeren | Bedrijven bezoeken, productie controleren, hygiëne checken | Warenwet, Verordening (EU) 2017/625 |
Monsters nemen | Producten meenemen voor laboratoriumonderzoek | Warenwet, Verordening (EU) 2017/625 |
Bestuurlijke boetes opleggen | Financiële sancties bij overtredingen | Warenwet, Algemene wet bestuursrecht |
Product terugroepen | Verplichten dat onveilige producten van de markt verdwijnen | Warenwet, Verordening (EG) 178/2002 |
Bedrijven stilleggen | Tijdelijk stoppen van productie bij ernstige overtredingen | Warenwet, Verordening (EU) 2017/625 |
Voorlichting geven | Uitleg en handreikingen voor bedrijven en consumenten | Beleidsopdracht Ministerie van VWS en LNV |
Toezicht houden in de praktijk
De NVWA controleert de hele keten van de Frikandel, ook wel “ketenanalyse“ genoemd. Dit begint bij de slachterij en eindigt in de supermarkt of snackbar. Tijdens controles wordt gekeken naar hygiëne, ingrediënten, opslag en etikettering (wat er op het label van het eindproduct staat). Het dient voor bedrijven altijd aantoonbaar te zijn waar hun grondstoffen vandaan komen. Deze “traceerbaarheid” van producten is dus verplicht.
Bijvoorbeeld; als een producent kippenseparatorvlees gebruikt, moet hij precies weten van welk bedrijf dit afkomstig is. Dit voorkomt dat onveilige grondstoffen ongemerkt in de keten terechtkomen. Wordt er toch een probleem ontdekt, dan kan de NVWA een terugroepactie starten.
Handhaven indien nodig
Wanneer een producent de regels niet naleeft, kan de NVWA ingrijpen. Regelmatig start ze met een waarschuwing, maar boetes komen minstens zo vaak voor. Bij ernstige overtredingen kan de NVWA een fabriek zelfs tijdelijk sluiten of een product van de markt halen.
- maar liefst 36.729 inspecties op voedselveiligheid (33.657 in 2023).
- Dit waren 19.935 unieke bedrijven.
- Waarna er bij 8.064 bedrijven maatregelen werden opgelegd.
Dit betekent dat maar liefst bij 40% van de inspecties er een vorm van sanctie wordt opgelegd. De sancties richten zich op herstel van veiligheid en voorkomen van herhaling. Dit is belangrijk voor producten zoals de frikandel. Ze worden vaak in groten getale geproduceerd en snel geconsumeerd. Dit vereist voortdurende naleving van alle voorschriften.
De frikandel: wat mag er nu allemaal in?
De Frikandel is geen beschermd product en valt dus volledig onder de algemene Europese levensmiddelenwetgeving (zie ook de eerste tabel). De belangrijkste regels staan in de Algemene Levensmiddelenverordening (178/2002). Deze wet vormt de basis voor alle voedselveiligheid in de Europese Unie. Kernbegrippen zoals traceerbaarheid, risicobeoordeling en het voorzorgsbeginsel zijn hier vastgelegd.
Daarnaast geldt de Hygiëneverordening (852/2004). Elke producent moet een HACCP-plan hebben dat de risico’s in de productie opspoort en beheerst. Voor vleesproducten, zoals de Frikandel, gelden bovendien de aanvullende eisen van Verordening 853/2004. Deze verordening schrijft regels voor over vleesbereidingen, separatorvlees en de erkenning van productielocaties.
Additieven en smaakstoffen in de frikandel
Een Frikandel bevat vaak additieven zoals fosfaten, antioxidanten en emulgatoren. Deze stoffen zorgen voor de juiste structuur en houden de kleur en smaak stabiel, zodat iedereen altijd dezelfde smaaksensatie ervaart. De regels staan in Verordening 1333/2008 over levensmiddelenadditieven.
Alleen additieven die zijn opgenomen in de Europese lijst mogen worden gebruikt. Daarbij gelden maximale hoeveelheden. Een producent mag dus niet onbeperkt fosfaten toevoegen, maar moet zich houden aan de toegestane limieten. Volgens Verordening 1169/2011 moet elk additief worden vermeld in de ingrediëntenlijst. Daarbij wordt de functie genoemd, zoals “emulgator” of “antioxidant”, gevolgd door de naam of het E-nummer. Zo kan de consument zien welke hulpstoffen aanwezig zijn en waarvoor ze dienen.
De frikandel: de snack van Nederland
De frikandel is misschien wel de meest herkenbare snack van Nederland. Iedereen kent het en velen hebben het gegeten, aan het product zelf is het echter lastig te zien wat erin zit. We hopen met dit artikel meer inzicht te hebben gegeven in waar een frikandel nu eigenlijk uit bestaat. Eisen voor voedselproductie zijn in Europa en Nederland streng. Toezicht vind voortdurend plaats, zodat jij als consument veilig kunt genieten van de goudbruine langwerpige snack.
Wist je dat ieder onderwerp wel een juridisch randje heeft? Op Juristenblog.nl vind je daarom artikelen over verscheidene (juridische) onderwerpen. Lees bijvoorbeeld ook eens ons artikel over de zaak Frits van Eerd of over de strenge voorwaarden van de Commando Opleiding.
Geschreven door Cedrick Verleg, LL.B. - Jurist bij XY Legal Solutions
Over Juristenblog.nl
Het team van Juristenblog.nl bestaat uit ervaren juristen. Wekelijks wordt onderzoek gedaan naar interessante onderwerpen waarover geschreven kan worden. Vervolgens schrijft de jurist met de meeste kennis van het onderwerp de betreffende blog. Op deze manier blijft ons concept up-to-date en relevant.
Gerelateerde berichten
Schrijf je in & Blijf op de hoogte
Laat hieronder je e-mailadres achter en ontvang elke maandagochtend een overzicht van de meest recente berichten die op juristenblog.nl zijn verschenen.
We spammen niet. Je kunt je op ieder moment uitschrijven.